Od 1995. godine, 16. septembar se u celom svetu obeležava kao međunarodni dan zaštite ozonskog omotača. Povod za ovaj datum je Montrealski protocol, potpisan 16. septembra 1994. godine, kojim su predviđene aktivnosti koje bi omogućile zaštitu i očuvanje ozonskog omotača.Ovaj dan obeležava se i u Srbiji, i to sa ciljem da se istakne značaj očuvanja ozonskog omotača i podstaknu najmlađi da razmišljaju o tome.
Od 1995. godine, 16. septembar se u celom svetu obeležava kao međunarodni dan zaštite ozonskog omotača. Povod za ovaj datum je Montrealski protocol, potpisan 16. septembra 1994. godine, kojim su predviđene aktivnosti koje bi omogućile zaštitu i očuvanje ozonskog omotača.
Ovaj dan obeležava se i u Srbiji, i to sa ciljem da se istakne značaj očuvanja ozonskog omotača i podstaknu najmlađi da razmišljaju o tome.
Ozonski omotač igra izuzetno važnu ulogu u zaštiti života na našoj planeti. On zaustavlja 97-98 posto smrtonosnog UVB zračenja koje dolazi sa Sunca. Naučnici su još 1970. godine otkrili da je sloj ozonskog omotača sve “tanji” u oblasti iznad južnog pola. Ova promena u ozonskom omotaču označena je kao “ozonska rupa” i zaključeno je da na njeno povećanje utiče prisustvo nekih štetnih gasova u atmosferi.
Razaranje ozonskog omotača je posledica zajedničkog dejstva različitih faktora, od kojih je ključni prisustvo određenih hemikalija u gornjim slojevima atmosfere. Zbog te svoje osobine one se zajedničkim imenom nazivaju “supstance koje oštećuju ozonski omotač”, a imale su široku primenu u rashladnim i sistemima za zaštitu od požara, kao rastvarači i potisni gasovi.
Da bi se sprečilo uništavanje ozonskog omotača potpisani su brojni međunarodni protokoli, a prvi je bio Montrealski, čiji je cilj bio da kontrolišu proizvodnju i korišćenje štetnih gasova. Ovih štetnih gasova nekad je bilo u rashladnim uređajima, sprej bocama, aparatima za gašenje požara itd. Bez obzira što ovi proizvodi dugo ne koriste ove gasove njih još uvek ima u atmosferi.