Zaključivanje Ugovora o prenosu akcija nikšićke Željezare između dvije off shore kompanije, MNSS i MNSS BV je suštinski predstavljalo novu privatizaciju Željezare, kojom je ministar Branko Vujović garantovao novom vlasniku da se na njega neće odnositi crnogorski zakoni i kojim se Vlada u potpunosti odrekla svih potraživanja prema MNSS nastalih zbog očiglednog kršenja ugovora o privatizaciji. Vlada je 25. januara 2008. godine, bez održavanja sjednice, prihvatila da MNSS prenese akcije Željezare na MNSS BV. Ugovor o prenosu akcija potpisan je 28. februara 2008. godine između MNSS i MNSS BV, kao i predstavnika Vlade i fondova. U ime Vlade i Države, ugovor je potpisao ministar Branko Vujović. U ugovoru se takođe navodi da se predstavnici Vlade i državnih fondova "neopozivo, bezuslovno i u potpunosti odriču bilo kakvih potraživanja, tužbi ili sporova sa prethodnim ili novim vlasnikom do kojih je moglo doći zbog kršenja ugovora ili drugih obaveza po osnovu privatizacije koji su navedeni u posebnom aneksu“. U tom aneksu je navedeno da je MNSS prethodno prekršio investicioni i socijalni program, kao i niz drugih obaveza iz ugovora o privatizaciji.
Zaključivanje Ugovora o prenosu akcija nikšićke Željezare između dvije off shore kompanije, MNSS i MNSS BV je suštinski predstavljalo novu privatizaciju Željezare, kojom je ministar Branko Vujović garantovao novom vlasniku da se na njega neće odnositi crnogorski zakoni i kojim se Vlada u potpunosti odrekla svih potraživanja prema MNSS nastalih zbog očiglednog kršenja ugovora o privatizaciji, ocijenila je danas izvršna direktorka Mreže za afirmaciju nevladinog sektora MANS Vanja Ćalović.
Prema zvaničnoj dokumentaciji, Vlada je 25. januara 2008. godine, bez održavanja sjednice, prihvatila da MNSS prenese akcije Željezare na MNSS BV.
MANS tvrdi da je Ugovor o prenosu akcija potpisan 28. februara 2008. godine između MNSS i MNSS BV, kao i predstavnika Vlade i fondova. U ime Vlade i Države, ugovor je potpisao ministar Branko Vujović.
“U ugovoru se takođe navodi da se predstavnici Vlade i državnih fondova "neopozivo, bezuslovno i u potpunosti odriču bilo kakvih potraživanja, tužbi ili sporova sa prethodnim ili novim vlasnikom do kojih je moglo doći zbog kršenja ugovora ili drugih obaveza po osnovu privatizacije koji su navedeni u posebnom aneksu“. U tom aneksu je navedeno da je MNSS prethodno prekršio investicioni i socijalni program, kao i niz drugih obaveza iz ugovora o privatizaciji“, ističe Ćalović.
U Aneksu se zaključuje da MNSS nije investirao pun iznos obaveznih kapitalnih investicija predviđenih za prvu godinu, niti uplatio 800.000 eura za rješavanje stambenih pitanja radnika. MNSS nije imenovao revizora koji je trebao da izradi mišljenje o ulaganjima u prvom investicionom periodu, nije deponovao 20 miliona eura za drugi investicioni period, niti je nezavisni revizor utvrdio vrijednost radnog kapitala kako bi se odredilo da li je veći od dugova, pa se eventualna razlika isplatila Vladi.
"Prema ugovoru, Vlada može jednostrano raskinuti ugovor ukoliko kupac na vrijeme ne obezbijedi činidbene garancije ili kasni sa uplatom sredstava za bilo koji od investicionih perioda. U trenutku kada je MNSS prenio sredstva na MNSS BV, već su bile prekršene odredbe koje predstavljaju uslov za jednostrani raskid ugovora, jer se u samom aneksu ugovora o prenosu akcija navodi da MNSS nije deponovao 20 miliona eura za drugi investicioni period“, ističe Ćalović.
S obzirom da je ugovor o prenosu akcija na MNSS BV zaključen početkom 2008. godine, apsurdno bi bilo tvrditi da su takvi ustupci MNSS-u učinjeni zbog finansijske krize i da se država odrekla kako značajnih sredstava po osnovu kazni zbog kršenja ugovora, tako i prilike da obezbijedi dodatna sredstva kroz arbitražu.
"Umjesto toga, dozvoljena je prodaja Željezare između dvije off shore firme koje očigledno nijesu strateški partneri, već kompanije sa spornim vlasničkom strukturom, diskutabilnim adresama i virtuelnim kancelarijama“, zaključila ja Ćalović.