Građanima se ne isplati da uzimaju kredite u bankama kod kojih nisu klijenti jer cena pozajmice ide i do 40 odsto, a zahtevaju se veće učešće i depozit. Kada odobravaju kredite građanima koji nisu njihovi klijenti većina banaka zaračunava znatno veću kamatu, koja je u nekim slučajevima čak i duplo veća nego za "njihove klijente". Osim što su zajmovi znatno skuplji, bankari od neklijenata zahtevaju i - veće obezbeđenje, veće učešće, odnosno depozit, pa žirante, hipoteku kada su u pitanju veći iznosi. Za građane koji primaju zarade kod jedne, a žele da se zaduže kod druge banke najskuplji su potrošački krediti koji se uzimaju na licu mesta, odnosno u trgovini. U tom slučaju kamata dostiže i do 40 odsto. Za klasične potrošačke zajmove, zatim turističke, one za školarinu, nameštaj... bankari zacepe kamatu do 38 odsto građanima koji nisu njihovi klijenti. Kod gotovinskih zajmova, u zavisnosti od valute u kojoj se zadužujete interes se kreće od 16 do 36 odsto.
Građanima se ne isplati da uzimaju kredite u bankama kod kojih nisu klijenti jer cena pozajmice ide i do 40 odsto, a zahtevaju se veće učešće i depozit.
Kada odobravaju kredite građanima koji nisu njihovi klijenti većina banaka zaračunava znatno veću kamatu, koja je u nekim slučajevima čak i duplo veća nego za "njihove klijente".
Osim što su zajmovi znatno skuplji, bankari od neklijenata zahtevaju i - veće obezbeđenje, veće učešće, odnosno depozit, pa žirante, hipoteku kada su u pitanju veći iznosi...
Za građane koji primaju zarade kod jedne, a žele da se zaduže kod druge banke najskuplji su potrošački krediti koji se uzimaju na licu mesta, odnosno u trgovini. U tom slučaju kamata dostiže i do 40 odsto.
Za klasične potrošačke zajmove, zatim turističke, one za školarinu, nameštaj... bankari zacepe kamatu do 38 odsto građanima koji nisu njihovi klijenti. Kod gotovinskih zajmova, u zavisnosti od valute u kojoj se zadužujete interes se kreće od 16 do 36 odsto.
"Kada građani odluče da svoja primanja preusmere na banku i otvore račun iskazuju određeno poverenje i lojalnost, pa je i sasvim u redu da se za njih obezbede posebni uslovi", ističu u Unikredit banci.
"Konkretno, oni imaju mogućnost da se zadužuju po kamatnim stopama koje su u proseku nešto niže od onih koje važe za ostale klijente. Takođe i da podižu veće iznose kredita, a duži rok otplate. Sam prenos primanja, odnosno, otvaranja tekućeg računa za platu i obaveze obezbeđuju banci dodatnu sigurnost i smanjuju nivo rizika, pa se i drugačije odnosi prema svojim klijentima", navode u ovoj banci.
Kako ovo podvajanje kamata izgleda u praksi? Ukoliko bi neko uzeo gotovinski ili potrošački kredit od 5.000 evra, sa valutnom klauzulom, na rok od 60 meseci, kao klijent banke imao bi kamatu od 19,5 odsto i rata bi mu iznosila 127 evra.
Tokom celog perioda otplate za kamatu bi trebalo da izdvoji 2.620 evra. Ukoliko bi uzeo isti zajam, ali u banci kod koje ne prima platu, sa kamatom od 28 odsto, rata bi mu iznosila 152 evra. Za pet godina na ime kamate trebalo bi da izdvoji 3.420 evra.
Ali, ima i banaka kod kojih kamate za one koji nisu klijenti idu i do 39 odsto. Tako, za zaduženje od 5.000 evra, sa pomenutom kamatom, na pet godina, rata bi iznosila 172 evra, a, na kamatu za ceo otplatni period otišlo bi čak 5.320 evra.
"Pre nego što uđu u zajmove, građani bi trebalo da obiđu više banaka i raspitaju se kolike su kamate za kredit koji žele da uzmu.Ukoliko pronađu povoljnu cenu zajma, trebalo bi da promene banku, bez obzira na troškove koji obično prate transfer, jer će u narednim godinama plaćati manju ratu", kaže Goran Nikolić, ekonomista.